کد مطلب:329505
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:169
امانتی از ما مانده
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
طبق بعضی روایت ، بعد از رحلت حضرت رقیه (س ) یزید دستور داد چراغ و تخته غسل را ببرند، و او را با همان پیراهن كهنه اش كفن كنند.
زنان شام ازدحام كردند و در حالی كه سیاه پوش شده بودند، برای بدرقه اهل بیت (ع ) از خانه ها بیرون آمدند. صدای ناله و گریه آنها از هر سو شنیده می شد و با كمال شرمندگی با اهل بیت (ع ) وداع نمودند، و تا كاروان اهل بیت (ع ) پیدا بود، مردم شام گریه می كردند.(108)
زینب (س ) از این فرصت استفاده های بسیار كرد. از جمله اینكه هنگام وداع ، ناگاه سر از هودج بیرون آورد و خطاب به مردم شام فرمود:
((ای اهل شام ، از ما در این خرابه امانتی مانده است ؛ جان شما و جان این امانت . هر گاه كنار قبرش بروید (او در این دیار غریب است ) آبی بر سر مزارش بپاشید و چراغی در كنار قبرش روشن كنید))(109)
108-الخصائص الزينبيه ، ص 296.
109-2- رياض القدس ، ج 2 ص 237